Dit weekend kwam ik terug van een heerlijke vakantie in Suriname. Prachtig weer, mooie natuur, leuke excursies. Weliswaar dezelfde taal, maar een hele ander cultuur en ontmoetingen met bijzondere mensen. Zo’n reis die me doet nadenken over wat belangrijk is in het leven en over, onder andere, mijn relatie tot werk. Tijd- en plaatsonafhankelijk werken, zou dat wat voor mij zijn?
Hosselen
Veel Surinamers sprokkelen hun geld bij elkaar door hun talenten voor verschillende klussen in te zetten. Ze hebben daar een mooi woord voor: Hosselen noemen ze dat. Net geland op Surinaamse bodem, bezoek ik als eerste mijn vriendin Annelies waarmee ik ruim 20 jaar geleden samenwerkte bij LTO. 10 jaar terug verhuisde zij naar Paramaribo. Ze is Suriname-correspondent voor het ANP, verhuurt een huis aan stagiaires in Paramaribo, is consultant voor het Surinaamse ministerie van EZ en verzorgt social media voor een vakantiepark op de Veluwe en een toeristische trekpleister in Suriname. Met een knipoog noemt ze zichzelf ook wel een beetje een hosselaar. Hoewel ze op die manier een goed inkomen vergaart, is ze tevreden met weinig luxe. Want wie heeft er nou een warme douche nodig in de altijd warme tropen?
Talenten combineren
Tijdens mijn eerste excursie in de Raleighvallen heb ik na de pittige junglewandeling leuke gesprekken met mijn reisgenoten, veelal millenials. Onder hen het stel Claire en Max. Na hun studie in Nederland vertrokken zij samen naar Curaçao, waar ze een jaar of vijf willen werken als respectievelijk accountant en advocaat. Maar mochten er kinderen komen, dan gaan ze terug. Want die voeden zij toch het liefst in Nederland op.
Op BigiPan, een verblijf op palen in een groot meer in een prachtig vogelrijk gebied, ontmoet ik kok Jonathan. Hij kookt heerlijke Javaanse maaltijden voor de gasten. Over een paar dagen vertrekt hij weer naar het vasteland waar hij als bouwvakker werkt. Zo combineert hij handig zijn talenten.
Op de fiets de wereld rond
In januari van dit jaar vertrok ze op de fiets vanuit huis in Friesland voor een rondje om de wereld. Hoe toevallig dat ik haar dan nu tref in Menimi Eco Resort. De 50-jarige Marica is al 8 maanden aan het fietsen en nu in Suriname even afgestapt om vakantie te vieren met haar moeder en diens vrienden. Elke vijf jaar houdt Marica een sabbatical. Ze is fotografe en organiseert daarnaast reizen voor vitale ouderen. Tijdens haar eigen wereldreizen verhuurt ze haar Friese woning. De camera en laptop zijn mee, want over haar reizen schrijft ze boeken. Bij thuiskomst staat een theatertour in de planning. In haar voorstellingen vertelt Marica het publiek over haar avonturen, geïllustreerd door haar eigen prachtige foto’s… Hoe bijzonder is dat?
Digital nomad
In de boot terug leer ik Assaf uit Israel kennen. Hij bleef slechts een nachtje op vakantieparadijs Menimi, want de internetverbinding was niet zo betrouwbaar daar. En dat heeft hij wel nodig, want hij mag dan wel aan het reizen zijn, maar het werk gaat gewoon door. Assaf is namelijk online wiskundeleraar. Iedere middag om 16.00 uur zitten zijn leerlingen in Israel klaar voor de computer om bijles van hem te krijgen. Dat betekent dat hij om 11.00 uur in Paramaribo weer paraat moet zitten in een hotelkamer met bureau en wifi-connectie. Assaf heeft geen vaste woon- of verblijfplaats. Een digital nomad noemen ze dat. Thailand en Vietnam schijnen daar uitstekende condities voor te hebben, volgens Assaf. Next stop: Trinidad.
Zo zie je nog eens wat van de wereld.
Tijd- en plaatsonafhankelijk werken
Zo avontuurlijk als de mensen hierboven ben ik niet. Maar sinds ik mijn eigen onderneming startte, ruim een jaar geleden, denk ik wel veel meer na over wat mij energie geeft en hoe ik mijn tijd indeel. En ik voel dat ik nog zoekende ben en mezelf opnieuw probeer uit te vinden. Ik realiseer me steeds meer dat er vele minder standaard vormen zijn om in een inkomen te voorzien. Het spreekt me aan: meerdere talenten inzetten en de digitale ontwikkelingen die het mogelijk maken om tijd- en plaatsonafhankelijk te werken. Leent mijn werk zich daarvoor? En welke materialistische zaken heb ik nou eigenlijk echt nodig om lekker te leven?
De verhalen van Annelies, Jonathan, Claire en Max, Marica en Assaf neem ik mee ter inspiratie. Vandaag mijmer ik nog eens verder wat ik daar zelf mee kan…. Jullie ideeën zijn welkom.
Maar morgen ga ik weer aan de slag met woord en beeld!
Een heel mooi verhaal dat dit een inspiratie mag zijn voor anderen reizigers om ook een bezoek te brengen aan ons prachtig mooi Suriname🌷
Dankjewel Helianthe!
Jeetje mooi geschreven Emily, en dat kan je overal op de wereld doen 🙂 Lijkt me heerlijk om over de wereld te kunnen reizen en dan toch ook gewoon te kunnen werken en je geld verdienen. Hosselen lijkt me trouwens ook top. dan geeft veel vairatie in je leven en denkik ook veel voldoening. en ja Suriname ben er nog nooit geweest maar lijkt me een prachtig land met mooie mensen.
Dank je Johan! Ja volgens mij zou dat reizen ook vast iets voor jou zijn :-).
Hosselen😆😆, in Nederland probeerde ik dat ook met Airbnb ,nou moe, de overheid bemoeit zich ermee. Kinderen uit huis kamers over , ik zou zo graag de kamers willen verhuren, fcuk dat gaat zomaar niet want… de overheid zit er weer tussen. Een mens kan niet hosselen hier. Ik vertrek!