Het ondernemerschap gaat om in beweging blijven. Je koers bepalen. Kansen pakken. Dingen uitproberen. Vallen en opstaan. Je koers weer bijstellen. Vrij zijn om het op jouw manier te doen. En lef hebben. Maar hoe kies je nou welke opdracht je wel of niet doet?

Op gevoel afgaan

Als zzp’er loop ik nu zo’n 5 jaar mee. En soms ben ik nog zoekende in wat ik wel en niet wil of kan oppakken. Een klant vraagt me dan bijvoorbeeld iets wat ik nog niet eerder heb gedaan. Tegenwoordig ga ik vaak af op mijn gevoel. Als het goed voelt en ik denk dat het bij mijn koers past, zeg ik ja. Hoewel ik het spannend vind, kies ik dan voor het onbekende en neem het besluit om tijdens het proces wel uit te vinden of het lukt. Ik probeer te visualiseren welke stappen ik voor de opdracht moet doorlopen. En daar zijn altijd stappen bij die me wel bekend zijn. Daar kan ik dan mee beginnen. Die geven houvast en vertrouwen.

Filmen met de smartphone

Onlangs deed zoiets zich weer voor. Een vroegere klant vroeg me of ik (twee dagen later) een video kon maken van een workshop die gebaseerd was op een succesvol televisieprogramma.
Waar de klant niet bij stilstond is dat zo’n televisieprogramma gefilmd wordt door een hele cameraploeg inclusief geluidsman en licht. Terwijl ik ik als ‘mojo’, ofwel mobiele journalist, alles in mijn eentje doe en met de smartphone film. Maar de klus leek me heel leuk en ik kende de klant al. Zij had op korte termijn iemand nodig en ik wilde graag helpen. Dus vroeg ik door.

Wat kan wel?

Ik legde de klant uit wat mijn belemmeringen waren als ik de workshop op de door haar gewenste manier zou filmen. En ik vertelde haar hoe ik wel mogelijkheden zag om er een leuke weergave van te maken. De klant stond open voor mijn werkwijze, maar wilde toch nog net iets meer. Uiteindelijk gaf zij mij de vrijheid om het op mijn manier te doen en ik beloofde om mijn best te doen om de extra wensen mee te nemen.

Uit de comfortzone

Dus ging ik die dag met een extra iPhone en een geleende geluidsrecorder en een plan in mijn hoofd naar de workshop. Het plan betekende voor mij uit mijn comfortzone stappen en nog niet zeker weten wat het resultaat zou worden. En het betekende gaandeweg ondervinden en ja, ook fouten maken. Zo realiseerde ik me ineens dat ik met de iPhone die ik met de hand bediende, zelf door het beeld van de iPhone op statief heen liep. In de edit een dag later zou ik dat wel oplossen. Die montage was ook een extra uitdaging met beeld vanuit twee standpunten en geluid dat ik moest samenvoegen en synchroniseren.
Maar voilà, het idee dat ik in mijn hoofd had is gelukt en de klant was blij en verrast over het resultaat.

Feedback over ondernemerskeuzes

Na afronding vroeg ik aan mojo-vakgenoten in een whatsapp-groep hoe zij dit zouden hebben aangepakt. Het antwoord van de een was ‘ik had het geweigerd’. Een ander zei ‘doe maar niet’. Nog een ander zag wel mogelijkheden en had voor het beste resultaat een oplossing met 3 of 4 smartphones. Het zag er goed, maar bewerkelijk uit. Was ik daarvoor met de smartphone gaan filmen, bedacht ik me? Het voordeel was toch juist dat het laagdrempelig, snel en mobiel zou zijn?

Plezier

Zou ik het nog een keer doen? Dat weet ik niet. Maar in elk geval neem ik de ervaring nu mee en weet ik beter wat werkt en wat niet werkt en hoe ik dat van tevoren met de klant kan bespreken. En, niet onbelangrijk: ik heb aan het proces veel plezier beleefd.

Grenzen opzoeken helpt

De moraal van dit verhaal: Het opzoeken van je grenzen als ‘maker’ helpt je om je koers te bepalen. Het maakt je zekerder van je eigen mogelijkheden en kunnen. Je weet beter wat je wilt. Je leert nieuwe dingen en je vergroot je creativiteit en oplossend vermogen. En het is leuk.

Ik kan het iedereen aanbevelen.

Wat heb jij onlangs gedaan waarvan je nog niet wist of je het kon?

P.s.: benieuwd geworden? De film die ik maakte kun je hier bekijken.