Vrijheid. Dat is het woord dat ik heb gegeven aan het mentortraject dat ik komende tijd inga. Ik heb de fantastische Susanne Opstal, zeer ervaren film- en documentairemaker en mentor, gevraagd om mij de komende vier maanden te helpen bij het maken van mijn eerste documentaire! En vandaag trapten wij af met een startsessie. Aanleiding voor deze stap was een bijzonder verhaal dat op mijn pad kwam. Een verhaal dat mij vraagt om verteld te worden, zo voelt het.

Met dit traject maak ik een nieuwe verbredende stap als zzp’er in woord en beeld.

Moeilijke vragen

De afgelopen 4,5 jaar als ondernemer maakte ik al vele korte films in opdracht. Dat deed ik en blijf ik met plezier doen. Maar in dit side project ben ik volledig eigen baas en doe ik praktisch alles zelf, filmplan, scenario, regie, filmen met de smartphone, montage… Susanne gaat me met regelmaat coachen bij al die stappen. Dat begon vandaag met het stellen van vragen om de komende dagen eens goed over na te denken. Over mijn werkelijke motivatie bijvoorbeeld. En over wat ik nou echt wil vertellen.  En ik mag dromen.  Als mijn docu straks klaar is… wat dan?

Vrijheid

“Welk woord vind jij passen bij het traject wat we samen aangaan?” vroeg Susanne me aan het eind van de sessie. Al snel kwam het woord ‘vrijheid’ bij me op. Dat is wat ik voel als ik denk aan die groei, van filmen in opdracht tot het onafhankelijk vertellen van verhalen die ik belangrijk vind.
En net bedenk ik me pas dat het onderwerp van mijn documentaire ook alles te maken heeft met dit onderwerp en daardoor des te passender is. Hoe vrij ben je als je na tien jaar gevangenschap in Peru in Nederland terugkomt en je plekje in de maatschappij probeert te vinden?

Vieren

Over het onderwerp van de docu zal ik, voor wie nog niet heeft geraden over wie ik het heb, op een volgend moment meer vertellen.

Vandaag is de dag van het feestje. Van het vieren van een nieuw begin en… een taartje!